Overdosering verhoogt het risico op waterretentie en hyponatriëmie.Het beheer van hyponatriëmie varieert van persoon tot persoon.Bij patiënten met niet-symptomatische hyponatriëmie moet de behandeling met desmopressine worden gestaakt en de vochtinname worden beperkt.Bij patiënten met symptomatische hyponatriëmie wordt geadviseerd om isotoon of hypertoon natriumchloride aan het infuus toe te voegen.In gevallen van ernstige waterretentie (krampen en bewustzijnsverlies) moet een behandeling met furosemide worden toegevoegd.
Patiënten met gewone of psychogene dorst;onstabiele angina pectoris;metabole ontregeling hartinsufficiëntie;type IIB vasculaire hemofilie.Er moet speciale aandacht worden besteed aan het risico van waterretentie.De vochtinname moet tot een zo klein mogelijke hoeveelheid worden beperkt en het gewicht moet regelmatig worden gecontroleerd.Als het lichaamsgewicht geleidelijk toeneemt en het natriumgehalte in het bloed daalt tot onder 130 mmol/l of de plasma-osmolaliteit daalt tot onder 270 mosm/kg, moet de vochtinname drastisch worden verminderd en moet de desmopressine worden gestaakt.Wees voorzichtig bij gebruik bij te jonge of oudere patiënten;bij patiënten met andere aandoeningen die diuretische therapie nodig hebben vanwege een verstoord vocht- en/of oplosbaarheidsevenwicht;en bij patiënten die risico lopen op verhoogde intracraniale druk.Stollingsfactoren en bloedingstijd moeten vóór gebruik van dit medicijn worden gemeten;De plasmaconcentraties van VIII:C en VWF:AG nemen aanzienlijk toe na toediening, maar het is niet mogelijk geweest een correlatie vast te stellen tussen de plasmaspiegels van deze factoren en de bloedingstijd voor en na toediening.Daarom moet, indien mogelijk, het effect van desmopressine op de bloedingstijd bij individuele patiënten experimenteel worden bepaald.
Bepalingen van de bloedingstijd moeten zoveel mogelijk worden gestandaardiseerd, bijvoorbeeld door middel van de Simplate II-methode.Effecten op zwangerschap en borstvoeding Uit voortplantingstests bij ratten en konijnen, toegediend in een dosering van meer dan honderd maal de dosis voor de mens, is gebleken dat desmopressine het embryo niet schaadt.Eén onderzoeker heeft drie gevallen gerapporteerd van misvormingen bij baby's van zwangere vrouwen met uremische uremie die desmopressine gebruikten tijdens de zwangerschap, maar andere rapporten van meer dan 120 gevallen hebben aangetoond dat baby's van vrouwen die desmopressine gebruikten tijdens de zwangerschap normaal waren.
Bovendien heeft een goed gedocumenteerd onderzoek geen toename aangetoond in het aantal geboortemisvormingen bij 29 zuigelingen van zwangere vrouwen die desmopressine gedurende de gehele zwangerschap gebruikten.Uit analyse van moedermelk van vrouwen die borstvoeding gaven en die met hoge doses (300 µg intranasaal) werden behandeld, bleek dat de hoeveelheid desmopressine die aan het kind werd doorgegeven aanzienlijk minder was dan de hoeveelheid die nodig was om de diurese en hemostase te beïnvloeden.
Voorbereidingen: Ontstekingsremmende geneesmiddelen kunnen de reactie van de patiënt op desmopressine versterken zonder de werkingsduur ervan te verlengen.Sommige stoffen waarvan bekend is dat ze antidiuretische hormonen vrijgeven, zoals tricyclische antidepressiva, chloorpromazine en carbamazepine, versterken het antidiuretische effect.Verhoogt het risico op waterretentie.
Posttijd: 23 januari 2024